12 Kasım 2011 Cumartesi

Anne olmakk ..

Diyorum ki;
Bir kız çocuğum olucak benim. Minik bembeyaz elleri avuçlarımın içinde kaybolabilecek kadar minik gözükecek. Onu kucağıma aldığımda dünyalar benim olucak. Ele avuca geldikçe, saçları uzadıkça onu süslemeye başlayacağım. Saçlarını her sabah balık sırtı yapacağım belki. Ya da bırakacağım rüzgar ile dans etsin diye. Etekler giydireceğim büyüyene kadar. Büyüdüğünde kot pantolon haricinde giymeyecek biliyorum. Zamanla gözlerimin önünde büyüdüğünü göreceğim. Kabullenebileceğimi yine de sanmıyorum.
Beyaz tenli olduğundan her güneşe çıktığında bu durumdan şikayet edecek. Bağırıp çağıracak bana en ufak şeyler yüzünden. Sonrasında pişman olacağına eminim. Yanıma gelip yemyeşil gözlerini bana dikecek. Öyle masum bakacak, gelip boynuma öyle sıkı sarılacak ki bütün kırgınlığım geçecek. İlk günkü gibi seveceğim onu her zaman. Ne olursa olsun, benim ilk göz ağrım olucak. Büyüdüğünü bir türlü kabul edemesem de, büyüdüğünde çok güzel bir kadın olacak benim ilk günkü minik altın saçlı kızım.
Bir erkek çocuğum olucak benim. Buğday tenli olduğunu kucağıma alır almaz bir tebessüm ile itiraf edeceğim babasına. Ablasının güzelliği ile bir bütün olmak için yaratılmış diyecek herkes. Gözleri ela olacak, ablasının yanında koyu kalacak elbette gözleri. Belki de kahverengi olur. Buğday tenine ve ela gözlerine rağmen simsiyah olucak saçları. Ablasını süslediğim gibi olmayacak elbette. Fakat güzel şeyler giydireceğim ona da. Mavi çok yakışacak eminim, yine de farklı renkleri de sevdireceğim ona. Örme yelekler ise vazgeçilmezi olacak.
Büyüdükçe yaramazlaşacağını düşünsene de herkes, çok uslu olucak. İmrenerek bakacaklarına eminim diğer annelerin, gurur duyacağım oğlum ile. Bazen benden bir şeyler saklayacak elbette. Benim bilmediğimi düşüneceği şeyler yapacak. Aynı ablasının bir zamanlar yaptığı gibi o da bağıracak bana. Hatta belki yeri gelecek ve hiç özür dilemeyecek. Ama büyüdüğünde (ki onun büyüdüğünü hemen kabulleneceğim sanıyorum) o da bundan pişmanlık duyacak. Gün gelip boynuma sımsıkı sarıldığında ise dünyanın en mutlu insanı olucam yeniden.  Büyüdüğünde çok yakışıklı bir adam olacak benim oğlum.
Bir kız ve bir erkek çocuğum olucak benim, evet. İlk önce kızım olduğu için sevineceğim. Sonrasında ise oğlumu kucağıma alacağım. Kızım bir yandan kardeşine bakarken bir yandan beni süzecek. Oğlumu nasıl seviyorum diye. Ben ise ikisine olan sevgimin eşit olduğunu ortaya koyarak kucaklayacağım ikisini de. Hayatım boyunca bir tanesine değer vermeyecek, ikisi bir bütün olsun diye uğraştığımı göstereceğim. Gün gelecek kendimi unutacağım. Fakat şikayet etmeyeceğim. Dünyalar güzeli bir kızım ve dünyalar yakışıklısı bir oğlum olduğu için her zaman gurur duyacağım. Bana ilk “anne” dedikleri günü ise mutlak dünyaya gözlerimi kapatıncaya dek kulaklarımda duyacağım. 

1 yorum:

  1. harika bir yazı,benimde olmalı detirtecek kadar hüzünlü,şizofrene bağlayacak kadar içten

    YanıtlaSil